Het roer ging om in 2013 en ik besloot
in beweging te komen en het snaaien te laten.
Begin 40 en ik was echt te zwaar.
Ik was twintig kilo aangekomen en bewegen was er al helemaal niet meer bij. Ik schaamde me voor mijn uiterlijk. Mijn conditie was bar slecht en ik hees mij al zuchtend de trap op, om bovenaan de trap hijgend even stil te staan.
Niet raar dat ik rot in mijn vel zat.
HOE HEB IK HET ZOVER LATEN KOMEN !
Pogingen te gaan sporten mislukten. Met mijn krakende gewrichten, veel spierpijn en een anti-conditie, mislukte het keer op keer. Stilzitten deed ik als de beste.
Veel achter mijn bureau in een hectische baan en dan ’s avonds moe thuiskomen, op de bank ploffen en (stiekem) heel veel snaaien.
“Maar alles gaat prima”, zei ik tegen mijzelf ! NOT !
Door een faillissement hele dagen thuiszitten maakte het nog erger, zo deprimerend.
Ik ging eerst dieper de ellende in en ik creëerde mijn eigen sociaal isolement.
Maar tegelijkertijd was dit punt wel de duw in de juiste richting, want de uitzichtloosheid daarvan gaf mij de figuurlijke trap onder m’n kont.
STOP met je zielig voelen en zoek een oplossing.
Het roer ging om in 2013 ! Ik besloot in beweging te komen en het snaaien te laten !
Dat was nog best lastig. Bij elke poging maakte ik steeds dezelfde fout…
Ik wilde anderen met een veel betere conditie bijbenen. Dat werkte niet en ik haakte af.
Met persoonlijke begeleiding ben ik aan de wandel gegaan en zo heb ik, onder die begeleiding, geleerd om langzaam aan op te bouwen en eerst de focus op meer bewegen te houden. Door de beweging en niet meer stiekem te snoepen zat ik al wel strakker in mijn vel, had minder pijnklachten en waren er al een paar kilootjes af.
Ben ik nu, 10 jaar verder, 20 kilo afgevallen? Nee!
Maar ik zie mijzelf in de spiegel en ben heel tevreden met wat ik zie.
Dat bewuster eten lukte steeds beter tijdens mijn opleiding VoetreflexPlusTM.
Daardoor was ik nog meer bezig met gezondheid en dat gaf mij de motivatie om ook rustig aan verandering te brengen in mijn eetgedrag.
Heerlijk dat gevoel… Als vijftiger weer blij met mezelf!
“Als ik dit nu eens door kan geven”, dacht ik toen.